Ze lato jest to mialo byc niby wolniej, spokojniej, na luzie. Owszem, moze jest troche mniej jezdzenia i organizowania, ale ciagle sie cos dzieje, ciagle cos trzyma w napieciu, ktos przyjezdza, ktos odjezdza, tu spotkanie, tam kolacja. Nie mowie, ze to zle, wrecz przciwnie, taka totalna izolacja tez nie bylaby dobra. Poza tym, nie ukrywajmy sami sobie, na wlasne zyczenie dokladamy wrazen;).
Od kilku miesiecy byl na wymianie profersorskiej u Huba, Blazej, profesor z Warszawy, zwany rowniez Brianem lub Brajanuszem;). Wlasnie odjechal. Zdazylismy wyjsc kilka razy, a to zabralismy go na koncert do filharmonii, a to wyszlismy razem na kolacje. Bylo super. Zreszta Blazej to ciekawa postac, wszedzie gdzie sie nie pojawi, cos sie dzieje. Na koncercie na przyklad zaczepila go Polka, a gdy okazalo sie, ze wyklada na tej samej uczelni, ktora skonczyl jej brat, zaczely sie pamiatkowe zdjecia i dlugie rozmowy. Na innym koncercie, solistka wywolala ze sceny Briana wlasnie i zaprosila do wspolnego tanca; Nudy nie ma, Blazej sporo podrozuje po swiecie i ciagle przytrafiaja mu sie niesamowite przygody. Uwielbiam sluchac jego perypetii.
Odjechal Brian i zdecydowanie bedzie nam go brakowalo. Zeby jednak nie bylo nudno przyjechal kolejny profesor, tym razem z Krakowa, na krotki, 10 dniowy staz. No wiec organizujemy kolejne kolacje czy koncerty i spedzamy czas w sympatycznym towarzystwie. W miedzyczasie Hub sporo uczy, rowniez wieczorami, wiec my z Meli organizujemy sobie czas same, razem i osobno;). Ostatnio, udalo nam sie uczestniczyc w kilku ciekawych eventach. Przede wszystkim, doroczny bankiet organizacji, do ktorej naleze od lat, Attorney Serving the Community. W tym roku, gosciem honorowym byla Beth Macy, dziennikarka, autorka, m.in ksiazki, pt. “Dopesick”, na podstawie ktorej nakrecono serial dostepny na Hulu. Ksiazka (i film), zreszta jak wiekszosc dorobku dziennikarskiego Beth dotyczy kwestii uzaleznienia od opiatow i innych narkotykow. Film godny polecenia, choc materia trudna, a historie niestety prawdziwe, w wiekszosci tragiczne. Przez chwile zawahalam sie czy ten bankiet i ta tematyka odpowiednie beda dla Amelii, ale przegadalysmy z Rebecca, ktora rowniez zabrala swoja corke, ze jednak prawie 17-sto letnie dziewczny powinny uslyszec z pierwszej reki jakie sa konsekwencje uzaleznienia. Zreszta tematyka uzaleznien walkowana jest w szkole od lat, a ostatnio i w naszej okolicy duzo slyszy sie o fentynolu, przedawkowaniu i wielu tragediach, ktore wiaza sie z nakrotykami.
Bylysmy rowniez z Meli na spotkaniu z ciekawym czlowiekiem, Florant Groberg, weteranem wojskowym, jednym z niewielu odznaczonych prezydenckim medalem, Presidential Medal of Honor – najwyzszym odznaczeniem wojskowym. Mimo mlodego wieku, Flo wykazal sie niesamowita odwaga podczas wojny w Afganistanie, kiedy uratowal kilkadzisiat osob, rzucajac sie na napastnika, gdy ten detonowal bombe, ktora niosl na plecach. Flo opowiadal o tych wydarzeniach, ale rowniez o obrazeniach jakie odniosl, o przejsciu do cywila i radzeniu sobie z przeciwonosciami. Bardzo ciekawe spotkanie, inspirujaca historia, a sam Flo bardzo sympatyczny i charyzmatyczny i az milo takich ludzi posluchac i poznac.
Przed nami jeszcze troche wrazen, sporo gosci. Juz dni odliczam na doroczne tournee moich kochanych Merykejek, na poczatku sierpnia odwiedzi nas kolega z Singapuru, byc moze nawet z cala swoja rodzina, a pod koniec sierpnia przyleci do nas Michal, syn mojej kuzynki; W miedzyczasie czekamy juz na powrot tesciow i Antonki, a Hub leci ze studentami na Tajwan w polowie sierpnia. O rozpoczeciu szkoly i powrocie do normalnosci az boje sie jeszcze myslec, a i to juz sie zbliza malymi krokami.
Hubedi 